5 Eylül 2016 Pazartesi

Aşk Durdukça..

Doğan Holding'te çalıştığım eğlenceli seneler..
Eğlenceli..Çünkü..Şirketin aktivitelerinin en bol olduğu yıllar..
Birçok kardeş şirket olduğundan hepsinde özel bir gün için ayrı kutlama düzenleniyor.
Bizde çalıştığımız departman tüm şirketlerle bağlantılı olduğundan partilerin hepsine davetliyiz.
İş hayatından çok fazla arkadaşım olmasına rağmen uzun yıllardır hiç ara vermeden görüştüğüm 2-3 isim vardır..
Bunlardan biri Çilek.. O dönem beraber çalışıyoruz..
Ve her etkinlikte mutlaka beraberiz..
Akşama Hürriyet binasında (bizimde içinde olduğumuz, eski Hürriyet binası) parti var.
Sahneye Yüksek Sadakat çıkacakmış dediler..
Kalsak mı kalmasak mı derken mesai bitiminde elimizde kadehler tabi ki partideydik..
Kalabalıkta boş bir loca bulup kuruldum hemen..
Bizimkilere de el salladım..
Koşun bak loca buldum diye..
Tam elimdeki kuruyemişleri bitirmiş meyvelere dalıyordum ki..
Takım elbiseli, kulaklıklı bir tip gelip "Hanımefendi buraya oturamazsınız.." dedi.
" Valla gayet de oturdum gördüğünüz gibi.." deyince
Adam güldü ve "birazdan Aydın Bey gelecek..oturmak için ortalama 10 dakikanız daha vardır tahminen" dedi.
Hay şansıma tüküreyim..
Ya sabahları Hanzade Doğan'ı döner kapıda sıkıştırırım..
Ya akşamları Aydın Doğan'ın masasına çökerim :))
"Kalk kız tabir-i caizse kovdurma kendini sudan sebeplerden" dedim ve kalktım :)
Elimde kadehimle, yine yaptın yapacağını bakışı atan çalışma arkadaşlarımın yanına yol aldım.
Sonunda Yüksek Sadakat sahneye çıktı..
Ben öyle çok aşk insanı değilimdir..
Mantığım çoğu zaman ağır basar..
Hayatım boyunca kimseyi seçip peşinden koşmuşluğum da olmamıştır..
Sadece beni ikna edebilen, kendisine alıştıran insanlara doğru yönelmişimdir hep..
Yüksek Sakadat'ın solisti bir anda müziği susturdu.
Ve dedi ki..
Güneş yeryüzünde doğmaya devam ettiği sürece aşk hep var olacak..
Sonra o akustik melodi girdi..
Dünya döner bir gün daha, yeryüzünde aşk durdukça..
Gözlerimi kapattım ve sadece dinledim.
Hayatımda ilk kez "aşk" duygusunu gerçekten anladığım andır..
Ben koşar adımlarla otoparka doğru yol alırken,
Herkes çoktan "Ben seni arayamam" ile eller havaya moduna girmişti...
Ben de aramadım.
Kaçtım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder