Aşk Bitti..

Ben hiç aşk insanı olmadım,olamadım..
Genel olarak yapım çok sevgiye müsait değil zaten..
Öyle herkesi seviyorum, dünya güzel, insanlar güzel saçmalığına inanmıyorum..
Sevdiklerimi çeker çıkarır, gerisini çöp sayarım..
Sevdiğim insanları çok sever, sevmediklerime hayatı zindan ederim..
Bunu sözle falan yapmama da gerek kalmaz..
Yüzümden okunur..
Hoşlanmadığım hiçbir şeyin suratına dahi bakmam..
İnsan, hayvan, eşya,çocuk,elbise,bina vs vs..
Sevdiğimi de alır baş köşeye oturturum..
Hep gözümün önünde olsun isterim..
İnsanlara ısınmam çok zor olmakla beraber, soğumam ışık hızında olur..
Kredisi sonsuz birkaç kişi dışında hayatımdaki herkesin üzerine tek kalemde çizik atabilirim.

Bir de bunun aşk boyutunu düşününce, düşündüklerim tam da korktuğum gibi oldu..
Hayatımda "O" hatayı bir kere yaptım..
Bir daha da yapmayı düşünmüyorum demeyeceğim..
Bir daha olmamasını diliyorum sadece.
Ama bu bir döngü..

Ben aşkla hayatı güzelleşen çok az insan gördüm..
İlk günler çiçekler böcekler şeklinde, bahar havasında geçen günlerin şaşmaz bir sırayla önce sonbahara, sonra kara kışa döndüğünü çevremdeki ilişkilerde de çok izledim..
Hele bir de dış faktörler etkinse "Cehenneme Hoşgeldiniz" :)
Nikahlarda Evettttt diye çığlık attıklarında,içimden "Hııı hııı evett :) göreceğiz 2-3 seneye derim"
Hiçbir şey olmasa bile monotonlaşan evliliklerinde yok olup giderken insanlar, aşktan değil sadece alışkanlık ve ortak sorumluluklarından dolayı devam ettiriyorlar evliliklerini..
Çok cesur olanlar ayrılıyor..
Ayrılık bir kurtuluş mu hayır..
Sonuçta bu bir döngü..
Bir gün bir yerden, farklı bir boyutta tekrar dahil oluyorsun sisteme..
Sadece önceki ilişkilerin hangi rolde devam edeceğini belirliyor..
Canı yanan mı? Can yakacak olan mı?

Aşk için çıldıran yakınlarıma anlam veremiyorum çoğu zaman..
Neden mi? Eğer biterse, ki genelde biter..

Sadece ortalamada 3 ay ayakları yerden kesilecek diye, (ki bu bile çok az kişiye nasip olur, öyle herkes herkesin ayağını yerden kesemez,kimi zaman 3 ay bile sürmez) sonrasında çekilecek acıya,
Sizi en sevdiğini sandığınız insanın aslında sizi hiç sevmemiş olduğunu,
Aslında aşk sandığınız şeyin karşılıklı ego tatmini olduğunu anlamaya,
Yüzünü ezbere bildiğiniz insanı zamanla flulaşan bir görüntü ile hatırlamaya,
Kıskanıyor çünkü beni seviyor diye avutmalarınızın, karşınızdakinin kendine özgüven eksikliği olduğunu,O beni kıskanıyorsa bende onu kıskanırım diye sidik yarışına dönüştürdüğünüz ilişkinizin aşk değil de bir girdap olduğunu  farketmeye,
Sokağın, marketin,ofisin, arkadaşlarınızla eğlenmeye gittiğiniz barın ortasında birden hıçkıra hıçkıra,Trafikte dörtlülerinizi yakıp arabanızı emniyet şeridine çekip katılarak,Güle oynaya en sahte maskenizle evinizin kapısını açtıktan sonra sokak kapısının arkasına oturarak saatlerce,Bir saksıya, bir fotoğrafa, bir nota bakarak sabaha kadar ağlamanıza,
En alakasız ortamlarda, en alakasız muhabbetlerde sadece onu hatırlatacak tek kelimede paralel evrene geçmenize,
Evlere, şehirlere sığamayıp sürekli elinizde bir bavul oradan oraya koşturmaya,
Nefessiz kalsanız da durursam ölürüm mantığıyla yaşamanıza,
Tek bir karede, tek bir haberde manevi acınızın fiziksel acıya nasıl dönüştüğünü tecrübe etmenize,
Saç diplerinizin yanarken saçlarınıza düşen ilk akları o anda anlamanıza,
Çevrenizdeki her karşı cinsi düşman belleyip, ilk atakta canını yakmanıza,
Ömrünüzden ömür, neşenizden neşe gitmesine ve buna rağmen en sahte mutluluk nasıl yaşanır bunu öğrenip, çevrenizdeki herkesi o enerji alanına alıp kandırmanıza,
Olmadık zamanlarda gözlerinizin uzaklara dalıp dolmasına,boğazınız yanıp tam bir damla yaş düşecekken sebepsiz bir kahkaha atıp kendi kendinizi kandırmanıza,
Bir şeyleri kurtarmak istemenizin gurursuzlukla adlandırılmasına,
Hayatta en çok istediğiniz şeyi, artık her şeyin bittiğini anladığınız için kendi ellerinizle yok etmenize,
Kabuslarla dolu geceler geçirmeye..
.................

DEĞER Mİ?
Bence değmez..
O yüzden, artık aşık olmalısın diyen arkadaşlarıma sinirlenmem bundandır..
Ben kimsenin bu kadar değerli olduğunu düşünmüyorum.

Aşk bir insanın ömrü boyunca yaptığı hataların diyetidir..
Ve herkes bunu günü geldiğinde öder.

Bu yazıyı bloğa gönderdikten sonra,
En sevdiğim  Jehan Barbur şarkısını dinleyeceğim..
AŞK BİTTİ..

Hıdırellez..

İzmirliler için önemlidir..
Tam bir bayram havasında kutlanır..
Çocukluktan itibaren bu ritüelle büyürüz çünkü..
Hıdırellez gecesi herkes sokaklardadır..
Ertesi günde genelde İzmir fuarında Romanların eğlencesi olur..Ona gidilir..
En azından benim çocukluğumda öyleydi..
Gece eğlence başlar..
Tüm sokaklarda ateşler yakılır, üzerinden atlanır..
Yaralanma vakaları fazla olur :)
Mahalleler arası en büyük ateş bizim yarışı vardır..
Bir sene hiç unutmuyorum..
Bizim mahallede Ses Sistemleri satan bir dükkan vardı..
Hıdırellez gecesi kocaman bir ateş yakıldı..
Bu dükkanın sahipleri de öyle bir müzik sistemi kurdular ki sanırsınız Tarkan konsere gelecek..
Sokağa sandalyeler masalar atıldı..
Komşuların hepsi eski..
Herkes birbirini tanıyor..
Babalar içki sofrası kurdu..
Anneler çiğdem çitledi, dedikodu yaptı :)
Çocuklar dilediğince eğlendi..
Öyle bir eğlence yapıldı ki.. Yan mahallelerde bizim sokağa akın etti.
Bir sürü insan eller havaya modunda ateşten atladı.. Gül fidanlarına dilekler asıldı..
Eğlence gece geç saatlere kadar devam etti..
Lise döneminde ise okulun bulunduğu sahilde olurdu herkes..
O akşam oraya herkesi göreceğini bilerek gider,
Ona göre ayrı bir özen gösterirdin :)
Süs püs manasında yani..
Bütün gün formalı gördüğün insanları, farklı göreceksin sonuçta :)

İstanbul'a taşındığımdan beri eksikliğini en çok hissettiğim şeylerden biridir Hıdırellez..
Birkaç kere İzmir'e kaçma fırsatı bulsam da çoğu zaman gidemedim..
Bir keresinde de Ahırkapı'daki şenliklere gidip, trafikte daralınca bir daha gitmeme kararı aldım. :)

Her sene dilenen dilekler genelde aynı..
Aşk, sağlık, huzur, başarı, para vs.
Yaklaşık 7-8 sene önce benim gül dalına astığım dileğimi, o dönem beni seven ama bir türlü açılamayan bir arkadaşım ben gittikten sonra gidip, astığım yerden alıp açmış..
Ve bunu bana bu sene itiraf etti :)
"Kas kafalı dedim.. Demek ondan olmuyor dileklerim :)"
Hayır kendi evlenmiş ben evde kaldım bir de :)))
O yüzden bu sene oturup çok ayrıntılı çizdim :)
Yahu madem isteme hakkım var..
Her şeyi isteyebilirim sonuçta..
Parayla değil ya..
Bir A4 e tek tek çizdim..
Şu olsun ama yanında şu da olsun..
Bu olsun ama yanında bu da olsun diye..
Sonra gidip bir gül dalına astım..
Sabahta erkenden uyanıp, sabah alışverişini getiren apartman görevlisine yakalanıp rezil olmadan gidip astığım yerden aldım.. :)
Ve kırmızı kesesi ile 1 hafta çantamda dolaştırdım..
Dedim ki..
Ben bunu nerede denize atarsam, bu dilekler orada olmaya başlasın..
Ve her şey 2 hafta sonraki Bodrum tatili ile start verdi..


Bahar oldu aman
Al kese astım gül dalına
Adadım yarin adına
İki göz oda..
......
Ağlama hıdrellez
Ağlama be bana
Acı ektim yerine
Aşk yeşerecek
Başka bahara..